کد مطلب:193151 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:93
آیا در میان شما امام واجب الاطاعه ای هست؟
سعید سمان گوید: خدمت امام صادق - علیه السلام - بودم كه دو مرد زیدی مذهب بر آن حضرت وارد شدند، و گفتند: آیا در میان شما امامی كه اطاعتش واجب باشد هست (و مقصودشان اثبات امامت زید بن علی بن الحسین - علیهماالسلام - بود)؟
حضرت فرمود: نه (امامی كه مقصود شما است در میان ما نیست).
آن دو نفر گفتند: مردمان موثق به ما خبر دادند كه شما به آن فتوا دادید، و
[ صفحه 217]
اقرار كردید و عقیده دارید، و آن خبر دهندگان فلان و فلان هستند كه نام می بریم، و ایشان دارای تقوی و كوشش در عبادتند و دروغ نگویند.
امام صادق - علیه السلام - غضبناك شدند، و فرمودند: من به آنها چنین دستوری نداده ام.
چون آن دو نفر آثار خشم و غضب بر چهره ی امام دیدند بیرون رفتند.
حضرت به من فرمود: این دو نفر را می شناسی؟
عرض كردم: آری، اینها اهل بازار ما هستند، و از طایفه ی زیدیه می باشند، و عقیده دارند كه شمشیر پیغمبر - صلی الله علیه و آله و سلم - نزد عبدالله بن حسن است.
فرمود خدا لعنتشان كند، دروغ می گویند، به خدا كه عبدالله بن حسن آن را با دو چشمش ندیده و نه با یك چشمش، و پدرش هم آن را ندیده است جز اینكه ممكن است آن را نزد علی بن الحسین - علیهماالسلام - دیده باشد، اگر راست می گویند، چه علامتی در دسته ی آن است؟ و چه نشانه و اثری در لبه ی تیغ آن است؟ همانا شمشیر پیغمبر - صلی الله علیه و آله و سلم - نزد من است.
همانا پرچم و جوشن و زره خود پیامبر - صلی الله علیه و آله و سلم - نزد من است، اگر راست می گویند در زره پیامبر - صلی الله علیه و آله و سلم - چه علامتی است.
همانا پرچم ظفر بخش پیامبر - صلی الله علیه و آله و سلم - نزد من است.
همانا الواح موسی و عصای او نزد من است.
همانا انگشتر سلیمان بن داوود نزد من است، و تشتی كه موسی قربانی را در آن انجام می داد نزد من است.
همانا اسمی كه نزد پیامبر - صلی الله علیه و آله و سلم - بود و چون (در جبهه جنگ) آن را میان مسلمانان و كفار می گذاشت چوبه ی تیری از كفار به مسلمین نمی رسید نزد من است.
همانا آنچه را فرشته گان (از اسلحه برای پیامبران سابق) آورده اند نزد من است. و داستان سلاح در خاندان ما همان داستان تابوت در بنی اسرائیل است كه به هر در خاندانی كه تابوت پیدا می شد، نشانه ی اعطاء نبوت بود، و سلاح به هر كس از
[ صفحه 218]
ما خانواده رسد امامت به او داده می شود.
همانا پدرم زره رسول خدا - صلی الله علیه و آله و سلم - را پوشید و دامنش اندكی به زمین می كشید، و من آن را پوشیدم همچنان بود (گاهی به زمین می كشید و گاهی نمی كشید و اختلاف محسوسی نداشت) و قائم ما - علیه السلام - كسی است كه چون آن را پوشد به اندازه ی قامتش باشد ان شاء الله. [1] .
حضرت فرمود: نه (امامی كه مقصود شما است در میان ما نیست).
آن دو نفر گفتند: مردمان موثق به ما خبر دادند كه شما به آن فتوا دادید، و
[ صفحه 217]
اقرار كردید و عقیده دارید، و آن خبر دهندگان فلان و فلان هستند كه نام می بریم، و ایشان دارای تقوی و كوشش در عبادتند و دروغ نگویند.
امام صادق - علیه السلام - غضبناك شدند، و فرمودند: من به آنها چنین دستوری نداده ام.
چون آن دو نفر آثار خشم و غضب بر چهره ی امام دیدند بیرون رفتند.
حضرت به من فرمود: این دو نفر را می شناسی؟
عرض كردم: آری، اینها اهل بازار ما هستند، و از طایفه ی زیدیه می باشند، و عقیده دارند كه شمشیر پیغمبر - صلی الله علیه و آله و سلم - نزد عبدالله بن حسن است.
فرمود خدا لعنتشان كند، دروغ می گویند، به خدا كه عبدالله بن حسن آن را با دو چشمش ندیده و نه با یك چشمش، و پدرش هم آن را ندیده است جز اینكه ممكن است آن را نزد علی بن الحسین - علیهماالسلام - دیده باشد، اگر راست می گویند، چه علامتی در دسته ی آن است؟ و چه نشانه و اثری در لبه ی تیغ آن است؟ همانا شمشیر پیغمبر - صلی الله علیه و آله و سلم - نزد من است.
همانا پرچم و جوشن و زره خود پیامبر - صلی الله علیه و آله و سلم - نزد من است، اگر راست می گویند در زره پیامبر - صلی الله علیه و آله و سلم - چه علامتی است.
همانا پرچم ظفر بخش پیامبر - صلی الله علیه و آله و سلم - نزد من است.
همانا الواح موسی و عصای او نزد من است.
همانا انگشتر سلیمان بن داوود نزد من است، و تشتی كه موسی قربانی را در آن انجام می داد نزد من است.
همانا اسمی كه نزد پیامبر - صلی الله علیه و آله و سلم - بود و چون (در جبهه جنگ) آن را میان مسلمانان و كفار می گذاشت چوبه ی تیری از كفار به مسلمین نمی رسید نزد من است.
همانا آنچه را فرشته گان (از اسلحه برای پیامبران سابق) آورده اند نزد من است. و داستان سلاح در خاندان ما همان داستان تابوت در بنی اسرائیل است كه به هر در خاندانی كه تابوت پیدا می شد، نشانه ی اعطاء نبوت بود، و سلاح به هر كس از
[ صفحه 218]
ما خانواده رسد امامت به او داده می شود.
همانا پدرم زره رسول خدا - صلی الله علیه و آله و سلم - را پوشید و دامنش اندكی به زمین می كشید، و من آن را پوشیدم همچنان بود (گاهی به زمین می كشید و گاهی نمی كشید و اختلاف محسوسی نداشت) و قائم ما - علیه السلام - كسی است كه چون آن را پوشد به اندازه ی قامتش باشد ان شاء الله. [1] .
[1] اصول كافي: ج 1 ح 1.